بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
bi va’din بِوَادٍ
رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاَةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ
İbrahim 14;37
Ey Rabbimiz! Ey sahibimiz! Namazı dosdoğru kılmaları için ben, neslimden bir kısmını senin Beyt-i Harem’inin (Kâbe’nin) yanında, ziraat yapılmayan bir vâdiye yerleştirdim. Artık sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meyledici kıl ve meyvelerden bunlara rızık ver! Umulur ki bu nimetlere şükrederler. (DİB Meali)
بِوَادٍ “bi va’din” kelimesi
بِ “ile” anlamında harfi cer
وَادٍ “va’din” kelimesi; sevgi, aşk, bağlılık ve eğilim anlamına gelen “وَد” fiilinin ismi failidir.
Günümüzde halen yaşatılan Hinduların tanrısı “Shiva”, Kur’an’da tanrıya adanmışlığı ve sevgiyi ortaya çıkaran Arapça وَد (wad) kelimesinin içeriği örneklenerek biçimlendirilmiştir.
Hindistan’da Brahmanizm olarak gelişen akım ve bu akıma ait sembollerin, İbrahim as’ın 14;37’deki anlatı dikkate alarak geliştiğine, ardından sapkınlaştırılarak tanrılaştırıldığına ve yaygınlaştığına dikkat edilmelidir…
وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا
Nuh 71;23
Nuh 71;23. Ayette bu tanrıdan “ved” (وَدًّا وَلَا سُوَاعًا) olarak bahsedilir. Sesini yükselterek bu kült ile zıtlaşan Nuh as zamanında, Paganların tanrısı olan وَد ved, Nuh as ayrılışından sonra “وَد” kendisine aşırı bağlı olan ve kendini adayanlar tarafından farklı kült kalıplarında, çeşitli ibadetlerle yaşatılmaya devam etti.
Bu paganist yaklaşım, Main Krallığı’nda ay tanrısı olarak kabul edildi. Siyah yılanlar, ay tanrısı وَد Ved’in ilahiliği ile alakalı olup, sembolü de yılan ve büyük bir adamdır.
Almaqah tapınağı, Tigrai Etiyopya
Arap yarımadasında farklı zaman aralıklarında ve farklı krallıklarda İlmuquh, Almaqah, Amm, Anbay olarak adlandırılan ve ibadet edilen Ay Tanrısı, asırlar boyunca mevcudiyetini sürdürmüştür. Mekke’de ALLAH’ın oğlu olduğu veya ALLAH olduğu iddia edilen paganların taptıkları Hubal, ay tanrısıydı.
Almaqah tapınağı, Ma’rib YEMEN…
Nuh as, (وَد) ved tanrısı ve diğer tanrılara ait tapınakları yıktığı gibi diğer gelen nebilerde aynı yolu izlediler. Muhammed as da, Beni Kelb kabilesine ait olan ay tanrısı (وَد) Ved’e ait olan tapınağı yıktırmıştır.
Oysa aynı tanrı, (وَد ved) tüm Hindu Mandir’lerinde (tapınaklar) bulunur ve sembolü de hilaldir.
Hiçbir zaman ana renklere ilave renk ekleyemeyen insanlardan kim tüm ana renkleri var eden Rabbimizin, kâinata nakşettiği sayısız renklerinden biri olan yeşil rengi, herhangi bir Kur’an ayetine isnad ettirmeden ya da hadis vb bir kaynak dahi ortaya koymaksızın İslam’ın rengi olarak seçmiştir?
Bizleri ay tanrısına tapmakla itham edenleri haklı çıkarırcasına; kim, neden, nasıl, hangi ayete, hangi hadise uygun olarak, ay tanrısının sembolü olan hilali Müslümanlar için sembol olarak seçmiştir?
Hiç düşündünüz mü!..
Kim, Ehad olan Rabbimizin ayetlerine ters gelen, nebilerinin hayatlarına bedel mücadelelerine rağmen sembol edindi ve ay tanrısının sembolü olan hilali seçti?
Neden yüzyıllardır en ufak fısıltıda göz yaşı dökenler, yeri göğü inletenler, böylesi sinsi oluşuma karşın hiç sesini çıkartmazlar?
*****
وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَٓا اَنْزَلَ اللّٰهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَٓا اَلْفَيْنَا عَلَيْهِ اٰبَٓاءَنَاۜ اَوَلَوْ كَانَ
اٰبَٓاؤُ۬هُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْـًٔا وَلَا يَهْتَدُونَ
Onlara, “Allah’ın indirdiğine uyun!” denildiğinde, “Hayır, bilakis biz, atalarımızı üzerinde bulduğumuza uyarız!” derler. Peki ama, ataları bir şey anlamayan, doğru yolu bulamayan kimseler olsalar da mı?
Bakara 2:170